Een land van afstand

‘Het idee dat de integratie door de groei van de tweede generatie een forse stap voorwaarts zou hebben gemaakt, wordt maar gedeeltelijk bewaarheid. Op de arbeidsmarkt en in het onderwijs zijn zeker vorderingen zichtbaar, maar het is zorgelijk dat de sociale en culturele verschillen zo groot zijn. Nederland is daarmee een land van afstand.’

 

Aan de hand van drie dimensies: sociaal (sociale contacten binnen en buiten de herkomstgroep), cultureel (waardenoriëntaties) en emotioneel (identificatie met de herkomstgroep en autochtone Nederlanders), heeft het SCP verschillende sociaal-culturele categorieën opgesteld. Een kwart van de Turkse gemeenschap valt in de categorie segregatie of etnische isolatie. Deze groep staat op grote  sociale, emotionele en culturele afstand tot de Nederlandse samenleving. In meerderheid (53%) valt de Turkse gemeenschap in de categorie gematigde segregatie. Men is voornamelijk gericht op de eigen herkomstgroep, maar heeft wel contacten met Nederlanders. Tenslotte is er een groep die hoofdzakelijk contacten buiten de eigen herkomstgroep onderhoudt.

 

Gezondheid, geluk vertrouwen in de medemens en in maatschappelijke instellingen zijn sterk afhankelijk van de oriëntatie op de Nederlandse samenleving. Dat is eigenlijk ook al door andere onderzoeken aangetoond. Wie kennis heeft over Nederland, zich verbonden voelt met Nederland en contacten heeft met Nederlanders en Nederlandse organisaties, voelt zich in Nederlands veel plezieriger dan mensen die wel fysiek in Nederland zijn, maar mentaal ergens anders.

 

Het probleem is dat opgaan in de Nederlandse samenleving eigenlijk alleen is weggelegd voor hoger opgeleiden. Mentaal in Nederland zijn betekent voor de meeste mensen ook geconfronteerd worden met afwijzende houding van de Nederlandse samenleving. Nooit worden geaccepteerd, nooit genoeg zijn aangepast, leidt er toe dat jongeren zich realiseren dat ze alleen met de cultuur van het herkomstland van hun ouders echt verbonden kunnen zijn. Het tweede deel van het onderzoek gaat vooral over jongeren. Zij zijn in Nederland geboren en getogen, maar ervaren dagelijks dat zij er nooit echt bij horen, dat zij worden buitengesloten en gediscrimineerd.

 

In het rapport kijkt het SCP ook naar de sympathie voor ISIS. Veruit het grootste deel (>90%) van de Turkse jongeren heeft geen sympathie voor terroristen die uitreizen om voor ISIS te strijden of voor personen die geweld gebruiken voor hun geloof. Daarmee is het Motivaction onderzoek dat een jaar geleden is verschenen definitief naar de prullenbak verwezen.