Türkmeneli kan ağlarken

Hadi diyelim Türk yoktur!
Bari insanlık adına, İslam adına susmayın!
Onlar da Allah’ın birer emaneti,
Hatta onlar da İslam.

Bahsettiğim yer uzak değil,
Senin komşun, yani yanı başın,
Bahçenin yanında ki bahçe,
Onlar kapı komşun.

Türkmeneli derler oraya,
Adında geçtiği gibi Türk diyarı orası,
Türkmen derler insanına,
Her gün bir bombaya kurban gidebilecek bir gariban diyarı.
*****
Türkmen’imin katiline kucak açtın,
Dağdan inene cesaret verdin,
İşte o cesaretin Türkmen’imi katletmekte,
İşte o cesaretin Türk’ü yok etmekte.

Anladım Türk’e düşmanlığın var!

N’olur, Allah aşkına,
Bari insanlık adına,
İslam adına,
Biraz da onlara sahip çık,
Biraz da onlar için gözyaşı dök.

Olmamalıydın böyle,
Ankara böyle olmamalıydı,
Mustafa Kemal’in Yurdu Türk’e kan kusmamalıydı,
Türk’e kan kusanın yanında olmamalıydı,
Türk ise bu kadar uyumamalıydı.
*****
Allah’ım Türkmeneli kan ağlıyor,
Her gün yüzlerce insanımın hayatına kasdediliyor,
Daha Doğu Türkistan’dan ve diğer sahipsiz Türk diyarlarından bile bahsetmiyorum.

Allah’ım Türk uyuyor, biliyorum,
Başımızdakiler ona düşman, onu da biliyorum,
Fakat her zaman olduğu gibi tek sana umut bağlıyorum,
Bunu da sen biliyorsun.

Açtım yine ellerimi sana,
Yalvarıyorum yine sana,
Uyandır şu Türk’ü artık,
Uzatsın elini Türklüğün diyarına.

Allah’ım,
Türkmeneli kan ağlarken,
Bilirsin gülüşüm bile sahtedir,
Güldür şu mazlum Türk’ün yüzünü,
Senden başka kalmadı umudum.

Murat Gedik, 5 Aralık 2013
E-posta: muratgedik@muratgedik.nl