Çocuk ders çalışmak istemiyorsa, derslerini yapabilme yeteneklerinden herhangi birisi olmayabilir. Yani, okuma, yazma, görme, işitme, uyku, sosyal ilişkiler, ailevi sıkıntılar, çevresel faktörler, hastalık, olgunlaşma eksikliği, zihinsel yetenek eksikliği veya ders çalışma methodları konusunda olabilir.
Bu saymış olduğumuz nedenlerden dolayı sıkıntılar varsa, çocuk o dersin başında oturmak istemeyebilir. Bunlar tamamen profesyonel yaklaşımlarla çözüme ulaştırılıçak durumlardır. Burada anne veya baba’nın, bağırıp çağırması, çocuğu derse yönlendirmesi hiç bir şekilde mümkün olamayacaktır.
Çocukluk zaten oyun dönemidir, çocuk aktivite ister, oynamak ister, koşmak ister. Böyle bir dönemde çocuğu masanın başına getirmek, yani hiç bir sorunu yok ise, (yukarıda saymış olduğumuz nedenler) ama öte yandan çocuk oynamak isteyecektir. Bu çocuğu masanın başında oturturabilmek için o masa başını ona öcü gibi göstermemek gerekir. Burada onun bu davranışını çeşitli şekilendirmekle ödellendirmek mümkündür. Yanlız ödül derken,hediye alma anlamında değildir. Ders masası sıcak bir ortam olabilir, masanın köşesinde çocuğun sevdiği bir yiyecek olabilir, çocuk derslerini yaptığı zaman akşam babası ona övgüyle bahsedilebilir. Ödüllendirlmesi gereken bir davranıştır, çünkü çocuk oyun çocuğudur, onu masaya oturturmak gerçekten çocuğun gözünde ters bir harekettir. Doğal olarak bu haraket ödüllendirirek sağlanabilir. Ama çocukta zihinsel, ailevi veya çevresel sorunlar varsa, onuda profesyonel olarak çözmek için bir çaba sarf etmek gerekir.
Anne-baba çocuğa ders çalıştırmalı mı?
Tabiki anne ve baba çocuğa ders çalıştırmasında yardımcı olmalıdır, yapamadıklarını yapmalıdır. Ama bu demek değildir ki çocuğun derslerini anne baba yapmaladır, yada anne baba çocuk ders çalırken sürekli yanında bulunmalıdır, yada her gece ödevlerini kontrol etmelidir. Çünkü davranışlar daima rastgele kontrollerle daha iyi kontrol edilebilir, yani her gece yaparsanız bir bağımlılık oluşturursunuz ve olmadığınız zaman çocuk onu yapamaz. Halbuki rastgele kontroller en önemli kontrollerdir. Anne baba bu şekilde arada bir kontrol eder, herşey yolunda ise ödüllendirir ve en doğrusunu yapmış olur.
Anne-baba olarak neler yapabiliriz?
· Her gün okulda neler olup bittiğini uygun bir dille sorarak öğrenin. Okula önem verdiğinizi bilsin.
· Kendisine hedefler koymasına yardımcı olun.
· Uzun ödev ve çalışmaların küçük bölümlere ayırarak yaptırın. İlerlemelerini kaydedin. Kendisiyle paylaşın. Ev ödevlerini kontrol edin.
· Öğrenmeye büyük değer verdiğinizi gösterin. Çocuğunuz sizin hala öğrenen biri olduğunuzu görüyor/fark ediyor mu? Kitap okur musunuz? Eğitsel programları seyreder misiniz? Evde fikirleri tartışır mısınız?
· Ders çalışmanın verimini artırabilmek için çocuğun ders çalışıçağı ortamı düzenlemek. Çocuğun ders çalışıçağı ortam, onun dikkatini dağıticak çeşitli unsurlarından hem görsel hem işitsel arındırılmış olmalı.
· Öğrenme stilini tespit etmek.
· Bir çalışma programı tespit edin. Her gün aynı saatte derse oturmalı. Aksi halde ders çalışma alışkanlığını geliştiremez.
Püf noktası; çocuklarınıza 'ders çalış' demeyin. Bu işlevi olmayan cümle yerine 'ödevini yap özgür ol' işlevi olan cümleyi söylemek gerekiyor..
Mutlu ve huzurlu günler dileğiyle..
Esma KÜÇÜK
FACEBOOK YORUMLAR