Bir süre yürüdüm. 

Yürürken olayların anlamını 
kavramaya bașladığımı hisseder gibi oldum. 
Garip, ne hesaplar yapmıșım bu güne kadar. Kalkıp gitme zamanı belki buralardan. Hayatın gerçeğinde giden gelecek olanın tüm haklarını alıp da gitmiș. Gelen gideni aratmamıș aslında. 

Gariptir çoğuda yarı yola dahi varamadılar. 

Dinle bak... 
Yürekle oyun olmaz diyor șarkılar. 
Gün yüzünü derinliğe doğru soldurmuș üç günlük dünyada. Bir yağmur sonrası, bir kararma güneșin ıșık salacağına mı ișaret, bilinmez. Rüyada mıydım, ölmüș müydüm yoksa çıldırmıș hayal mi görüyordum bilemiyordum.

Topluma karșı kin duymuyordum. Onlardan biri olmadığım gerçeğini çoktan kabullenmiștim. Yatıp ölümü bekleyeceğim bir yere ihtiyacım vardı sadece. Tarif edebileceğin bir șeyin kalmadığında gelen anlayıș belkide.

Ne içindeyim zamanın, nede büsbütün dıșında.

Atalay Kızılay