Verschil in opvatting over integratie in de samenleving

Als belangrijkste problemen op het gebied van integratie noemen veel autochtone Nederlanders dat mensen met een migratieachtergrond zich te weinig aanpassen en dat de Nederlandse normen en waarden onder druk staan. 80% van de autochtone Nederlanders geeft aan dat mensen met een migratieachtergrond de Nederlandse normen en waarden moeten overnemen. Ruim de helft (54%) vindt dat zij mee moeten doen aan de Nederlandse culturele tradities. 56% vindt dat mensen met een migratieachtergrond hun eigen cultuur en gewoonten meer dan nu moeten loslaten, slechts 32% vindt dat de meeste mensen met een migratieachtergrond hun best doen om te integreren in Nederland.

Mensen met een migratieachtergrond denken daar iets anders over: zij benadrukken het belang van respect voor elkaar en voor elkaars cultuur en tradities, maar vinden niet dat dit betekent dat mensen moeten meedoen aan deze culturele tradities. Bij de zorgen van de tweede generatie komen ongelijkheid, uitsluiting en discriminatie relatief vaak aan de orde.

Integratie is een gedeelde opgave, maar groepen leggen zwaartepunt bij de ander

Dat integratie een gedeelde verantwoordelijkheid is van de autochtone Nederlanders, mensen met een migratieachtergrond en de overheid, wordt alom onderschreven. Wederzijds begrip en respect en het mengen (samenleven) op school, werkvloer en in de wijk worden vaak genoemd om de verhoudingen te verbeteren. Daarbij vinden beide kanten dat vooral de ander hier extra moeite voor moet doen. Autochtone Nederlanders leggen de meeste verantwoordelijkheid bij mensen met een migratieachtergrond, zo blijkt uit de enquête. De tweede generatie vindt dat ook autochtonen aan zet zijn, zo blijkt uit de groepsgesprekken. Zij vinden dat die gelijke kansen moeten bieden, open moeten staan voor contact en diversiteit moeten accepteren en respecteren.

Tweede generatie: door een ander geloof of uiterlijk blijf je gezien worden als niet-Nederlander

Vrijwel iedereen geeft aan dat integratie strikt genomen niet van toepassing is op mensen van de tweede generatie. Bij mensen met een migratieachtergrond van de tweede generatie is het geluid vrijwel unaniem: ‘Wij zijn hier geboren en getogen, spreken de taal goed, doen mee in de samenleving en hoeven dus niet te integreren.’ Toch voelt de tweede generatie dat autochtone Nederlanders dat anders zien. Zij ervaren dat autochtone Nederlanders hen niet zien als ‘echte’ Nederlanders. Bij Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders gaat het om hun huidskleur, bij Turkse en Marokkaanse Nederlanders om het islamitische geloof, waardoor ze het gevoel hebben apart te worden gezet.

scp.nl