İngiltere'de rekor bütçe açığı

Guardian manşetindeki özel haberde, İngiliz hükümetinin rekor seviyedeki bütçe açığını kontrol altına almak için uygulama kararı aldığı kemer sıkma önlemleri sonucu beş yıl içinde 1 milyon 300 bin kişinin daha işsiz kalabileceğini belirtiyor.

Gazete, haberini, önlemlerin olası etkileriyle ilgili bir resmi bir değerlendirme raporuna dayandırıyor. Sızan belgeye göre, hükümet 2´nci Dünya Savaşı´ndan sonraki en ağır önlemler sonucu kamu sektöründen 600 bin, özel sektörden de 700 bin kadar kişinin işini kaybetmesini bekliyor.

“Fatura yoksullara çıkarılıyor’

"Şok Doktrini: Felaket Kapitalizminin Yükselişi" kitabının yazarı ünlü iktisatçı Naomi Klein, Guardian´daki makalesinde, G20 ülkelerinin bütçe açıklarını üç yıl içinde yarıya indirme kararının faturasının kamu çalışanları, emekliler, öğrenciler ve yoksullara ödettirileceğini belirtiyor. Yazar şöyle diyor:

"Bankalara ya da mali işlemlere zerre kadar vergi getirmeyen ama hükümetlerden bütçe açıklarını 2013´e kadar yarıya indirmesini isteyen G20 sonuç bildirisini başka nasıl yorumlayabilirsiniz ki? Bu çok büyük ve şoke edici bir kesinti. Faturanın kime çıkarılacağını anlamamız gerekir.”

“ Faturayı devlet okullarında eğitim standartları düşen ama harçları yükselen öğrenciler, zorlukla kazandıkları haklarını yitirecek emekliler, işlerini kaybedecek kamu çalışanları ödeyecek. Ve liste bu şekilde uzayıp gidecek. Örneğin Amerika Birleşik Devletleri´nde ciddi bir vergi artışı olmadan, bütçede 2010 için öngörülen açığı yarıya indirmek, kamu harcamalarında 780 milyar dolarlık kesintiye gitmeyi gerektirecek."

Naomi Klein, "Bu kesintilerin tek bir nedeni var" diyor ve devam ediyor:

"G20 liderleri 2009´daki Londra toplantılarında, yani küresel kriz zirve noktasındayken, bu tür krizlerin bir daha yaşanmasını önlemek için mali sektörle ilgili gerekli düzenlemeler konusunda ortak hareket edemedi. Zirve sonunda boş sözler ve bankaları kurtarmak için devlet kasasından milyarlarca dolar aktarma kararı çıktı. Bu sırada Amerikan hükümeti, halkın evlerini ve işlerini korumalarını sağlayacak adımlar atamadı. Kamu paraları bankalara yönlendirilirken vergi tabanı çöktü ve tamamen öngörülebilir bir borç ve açık krizi doğdu.”

“Ama zirvenin ev sahibi Kanada Başbakanı, diğer liderleri suçu olmayan bankaları cezalandırmanın adil olmayacağına ikna etmeyi başardı. Fakat zaten adalet gibi bir kaygıları olmayan liderler, türev ürün simsarları ve ortalıkta görünmeyen kural koyucuların neden olduğu bir krizin faturasını suçsuz bireylere ödetme kararı aldılar."