We moeten de propagandacampagne van Tunahan Kuzu, die niet eens de hand van Netenyahu schudde, steunen en doen slagen, ondanks de ongegronde beschuldigingen van de racisten dat hij ‘de lange arm van Erdoğan’ is.

Analyse van İlhan KARAÇAY:

De algemene verkiezingen die overmorgen in Nederland worden gehouden, trekken een ongekende belangstelling.
In Nederland, waar de opkomst altijd 80 procent is, wordt een hogere opkomst verwacht bij de verkiezingen van overmorgen.

Naar verwachting zullen ook mensen van Turkse afkomst grote belangstelling tonen voor de verkiezingen, die meer belangstelling trekken door zowel de leefomstandigheden als de veranderingen in politieke partijen.

Deelname aan algemene verkiezingen is een kans voor een gemeenschap om het politieke proces te beïnvloeden en inspraak te hebben in de eigen toekomst. De deelname van Turken aan deze verkiezingen, die cruciaal zijn voor hun eigen leven, is van vitaal belang om hun stem te laten horen en hun behoeften te vertegenwoordigen.

Het feit dat politieke partijen in Nederland de Turkse gemeenschap op hun kandidatenlijsten negeren, kan ertoe leiden dat Turken op zoek gaan naar een alternatief waar ze kunnen handelen in lijn met hun eigen eisen en perspectieven. Interesse tonen in een partij als de DENK-partij, die de belangen en standpunten van Turken wil vertegenwoordigen, draagt ertoe bij dat deze eisen een plaats krijgen in politieke platforms.

Stemmen is een fundamentele pijler van een democratische samenleving. Elke stem betekent de deelname en keuze van het individu. Stemmen speelt een beslissende rol bij het kiezen van vertegenwoordigers en het bepalen van beleidsmakers. Stemmen is een van de meest effectieve manieren om onze voorkeuren voor onze eigen toekomst uit te drukken. Op deze manier hebben we een krachtig instrument om de veranderingen te eisen die de samenleving wil en om vertegenwoordigd te worden.

Politieke partijen in Nederland, die een uitsluitingsbeleid voeren, zouden een inclusieve en eerlijke aanpak moeten hanteren in plaats van verschillende segmenten van de samenleving uit te sluiten. Iedereen gelijk en eerlijk vertegenwoordigen is een van de basisprincipes van de democratie. Burgers van Turkse afkomst zijn ook een belangrijk deel van de samenleving en zij zouden ook vertegenwoordigd moeten zijn in politieke processen.

Wanneer politieke partijen in Nederland een houding aannemen die verschillende culturele, etnische en sociale groepen uitsluit, verdiept dat de segregatie in de samenleving en verzwakt dat de cultuur van samenleven. Dergelijke uitsluitende benaderingen creëren muren van intolerantie en discriminatie in de samenleving. Politieke partijen moeten een beleid voeren dat alle segmenten van de samenleving omarmt en diversiteit en verschillen erkent als rijkdom.

Een inclusief beleid is belangrijk om de behoeften en verwachtingen van alle segmenten van de samenleving te begrijpen en aan te pakken. Dit kan helpen om democratische processen te versterken en de samenleving eerlijker, evenwichtiger en meer inclusief te maken. Het ideaal van een samenleving waarin iedereen wordt gehoord, vertegenwoordigd en gelijke kansen heeft, is een van de belangrijke verantwoordelijkheden van politieke partijen.
Maar helaas zien we niets van het bovenstaande.

Aan de vooravond van een vorige verkiezing werden Ayhan Tonca, Erdinç Saçan en Osman Elmacı van de verkiezingslijst geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden.

De Arbeiderspartij had Erdinç Saçan uitgesloten en de Christen Democratische Partij had Ayhan Tonca en Osman Elmacı van de nominatielijst geschrapt omdat zij de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden. Dit gedrag had de Turkse gemeenschap in Nederland geschokt en beledigd. Zoals je in een deel van dit artikel hebt kunnen lezen, kwam de Turkse wereld in Nederland in opstand. Na verschillende vergaderingen en overleg werd besloten om Fatma Koser Kaya, de kandidaat van de Democratische 66 Partij, te steunen. Na dit besluit, dat ik ook steunde, werd Fatma Koşer Kaya met voorkeurstemmen gekozen met de stemmen van de mensen van Turkse afkomst en werd de D66-partij versterkt.

VAN ARBEIDERSPARTIJ NAAR DENK

Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, die tot parlementsleden van de Arbeiderspartij werden verkozen en veel Turkse stemmen voor de partij wonnen, hebben ook een interessante achtergrond. Ze werden onmiddellijk uit de partij gezet toen ze geen motie gesteunt tegen het integratiebeleid van de partij. Deze twee, die eerst voor zichzelf politiek bedreven in het parlement, richtten later de DENK-partij op. De DENK-partij, die werd onderschat omdat ‘ze niet succesvol kan zijn’, won 3 zetels in de eerste verkiezingen en DENK, dat haar aantal zetels behield in de tweede verkiezing, zal naar verwachting 4 zetels winnen in de verkiezingen die overmorgen worden gehouden.

Nu zeggen we: “Waarom zou het aantal zetels niet 5 kunnen zijn?” en we roepen onze burgers op om op de DENK-partij te stemmen en we verwachten dat ze hun Nederlandse vrienden voor DENK zullen inspireren.

Laten we het nu hebben over degenen die DENK steunen en degenen die verschillende sporen hebben nagelaten. Vorige week publiceerde ik

Na mijn nieuwsartikel ‘ik zal voor DENK stemmen’ hebben sommige mensen hun stem laten horen.

Degenen die de politieke en religieuze standpunten van de oprichters van de DENK-partij stigmatiseren, stigmatiseren ook degenen die hen steunen.

De meesten van jullie weten dat ik uit de basis van de CHP kom, dat ik een alevitische moslim ben en dat ik een Beşiktaş-fan ben. Maar ik ben nooit een CHP-aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest van hun vereniging. Ik ben nooit een alevitische aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest. Ik ben nooit lid geweest van de supportersvereniging van Beşiktaş in Nederland. Ik heb nooit een politieke of religieuze pet gedragen toen ik als journalist werkte.

Zie wat mijn goede vriend, dichter en schrijver Yavuz Nufel zegt over dit onderwerp:

Ik stem ook op DENK

22 november 2023 Bij de vervroegde algemene verkiezingen in Nederland stem ik ook op de partij DENK.

Dit is zo duidelijk en helder. Laat iedereen opschrijven op wie hij/zij gaat stemmen en waarom.

Kijk, zelfs onze meester İlhan Karaçay heeft zijn kant duidelijk gemaakt. Ik zal ondanks alles ook op DENK stemmen.

Ik zal op DENK stemmen, omdat een partij, een bedrijf, enz. behoort tot degenen die het in leven houden, niet degenen die het oprichten.

We kennen degenen die DENK hebben opgericht en degenen die proberen DENK in leven te houden.

Ik zal op DENK stemmen omdat ik zie dat ze dag en nacht met bovenmenselijke kracht werken.

Omdat vooral Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım, die geen gram respect verliezen, die hun best doen om DENK in leven te houden, die een baan krijgen op het partijhoofdkwartier als secretaris, maar wanneer de partij geen geld heeft om ander personeel aan te nemen, zal ik op DENK stemmen voor mijn landgenoten die ook thee- en schoonmaakwerk doen.

Ik herhaal, ik zal op DENK stemmen namens de mensen die ik op straat tegenkom en die zeggen: “Het was onze stem, het was/is jammer”, ik zal om stemmen vragen.

Ik zal op DENK stemmen omdat zelfs meester İlhan Karaçay, die het gezegd “Ik ben noch een rechtse noch een linkse voetballer” als motto heeft, zijn kant duidelijk heeft gemaakt.

Bovenal zal ik op DENK stemmen zodat mijn kant duidelijk zal zijn, omdat ik aan de kant sta van deze mensen die hun stem laten horen tegen de onderdrukking in Palestina…

HOE LOSSEN WE VERSCHILLEN OP?

Ik kan de volgende opmerking maken, die niet alleen voor Turken in Nederland geldt, maar voor Turken over de hele wereld:

Conflicten tussen verschillende segmenten van de Turkse gemeenschap kunnen vaak gebaseerd zijn op een grote verscheidenheid aan redenen. Er kunnen verschillende belangrijke factoren ten grondslag liggen aan de conflicten tussen Turken die in Nederland wonen:

1 – Verschillen in politieke en religieuze opvattingen: Turken die in Nederland wonen kunnen verschillende politieke en religieuze opvattingen hebben. Deze verschillen kunnen soms leiden tot polarisatie of conflicten. Politieke gebeurtenissen in Turkije of religieuze opvattingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot spanningen binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.

2-Sociale integratie en identiteitskwesties: Turken die naar Nederland migreren kunnen proberen te balanceren tussen het behouden van hun eigen identiteit en tegelijkertijd integreren in hun nieuwe land. Deze situatie kan leiden tot identiteitsverwarring of conflicten.

3-Sociale druk en discriminatie: Migrantengemeenschappen in Nederland kunnen soms te maken krijgen met discriminatie of uitsluiting. Dit kan interne druk of woede veroorzaken, wat kan leiden tot spanningen binnen de gemeenschap.

Remedies kunnen het volgende omvatten:

– Onderwijs en bewustwording: Onderwijs en bewustwording kunnen verschillende delen van de samenleving helpen elkaar beter te begrijpen en te respecteren.

– Dialoog en communicatie: Een open en constructieve dialoog tussen verschillende groepen is belangrijk. Dit kan begrip voor verschillen en verzoening bevorderen.

– Maatschappelijke participatie: Het is belangrijk om iedereen aan te moedigen om deel te nemen aan sociale en politieke processen. Zo kan iedereen gehoord en vertegenwoordigd worden.

– Antidiscriminatie: Het is belangrijk om duidelijk stelling te nemen tegen alle vormen van discriminatie en deze te bestrijden. Dit kan de samenleving helpen om samen te leven in een meer rechtvaardige en billijke omgeving.

Het is belangrijk om verschillen te zien als een rijkdom en om deze verschillen te accepteren als onderdeel van het samenleven. Het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin iedereen gelijke rechten heeft en gerespecteerd wordt.