Analyse van armoede in Nederland

Analyse van armoede in Nederland (2018-2026)

Hoewel het aantal mensen in armoede daalt, blijft een groep werkende Nederlanders met veel te weinig geld zitten. Dit komt onder meer omdat zij geen gebruik maken van toeslagen. Het zijn vooral huishoudens met inkomen uit werk die last hebben van een groot geldtekort. Tot die conclusie komt het Centraal Planbureau (CPB) in een nieuw rapport over armoede in de jaren tussen 2021 en 2026. "Het niet-gebruik van toeslagen is relatief hoog onder werknemers en zelfstandigen", schrijft het CBP. Mensen met een laag inkomen kunnen zorg-, huur- en kinderopvangtoeslag aanvragen. Dit vangnet is foutgevoelig, waardoor mensen soms geld moeten terugbetalen. Dit, en bijvoorbeeld het toeslagenschandaal, schrikt sommige mensen af om toeslag aan te vragen. De meeste werkende armen hebben een financieel tekort van meer dan 30 procent. Ongeveer 85 procent van de mensen die ondanks hun baan toch arm zijn, werkt in deeltijd.

1. Daling van het aantal mensen in armoede

   • In 2018 leefden 840.000 mensen in armoede, wat 7,1% van de bevolking betrof.
   • Dit aantal daalde tot 530.000 in 2022 (4,0%) en verder naar 510.000 in 2026 (2,9%).
   • De grootste daling vond plaats tussen 2021 en 2022, mede door inkomensondersteunende maatregelen zoals energietoeslagen.

2. Mediane armoede-intensiteit stijgt

   • Hoewel het aantal mensen in armoede daalt, stijgt de mediane armoede-intensiteit van 10% in 2018-2021 naar 20% in 2026.
   • Dit betekent dat mensen die in armoede blijven, dieper in armoede verkeren dan voorheen.
   • Dit komt doordat vooral mensen met een lage armoede-intensiteit uit armoede komen, terwijl de groep met een hoge intensiteit grotendeels blijft.

3. Belangrijkste oorzaken en beleidsimpact

   • Lonen en toeslagen: Lonen stegen sneller dan de armoedegrens tussen 2018 en 2021, waardoor armoede afnam.
   • Energietoeslag en prijsplafond: Deze maatregelen hielpen vooral mensen met een lichte armoede-intensiteit, terwijl mensen met hoge intensiteit vaak niet profiteerden.
   • Zelfstandigen en deeltijdwerkers: De groep met een hoge armoede-intensiteit bestaat vaak uit zelfstandigen met lage tarieven en werknemers met weinig uren.

Conclusie

• Het totale aantal mensen in armoede daalt gestaag, maar de armoede-intensiteit neemt toe.
• Beleidsmaatregelen helpen vooral de groep met een lichte armoede-intensiteit, terwijl de diepste armoede minder wordt aangepakt.
• Structurele oplossingen, zoals hogere minimumtarieven voor zelfstandigen en betere toeslagtoegankelijkheid, zijn nodig om de diepste armoede te bestrijden.

©TURKİNFO.NL

©CPB