Aanhoudingen voor zedenmisdrijven Rotterdam-West en Schiedam-Oost

De verhalen deden al langere tijd de ronde in Rotterdam-West en Schiedam-Oost:  een groep jongens zou zich schuldig maken aan groepsverkrachtingen in parkjes, kelderboxen en op andere schimmige plekken. Meerdere meisjes zouden al slachtoffer zijn geworden. Er kwam een aangifte en een onderzoek startte.

'Het was een lang en moeizaam onderzoek', blikt zedenrechercheur Lincy Lansbergen terug. 'We merkten al snel dat er meer slachtoffers zijn dan die ene aangifte. De signalen waren er wel, maar verklaringen niet. Meisjes maar ook ouders praten liever niet met ons. Om diverse redenen. Soms is het angst, soms schaamte, maar soms werd het ook niet belangrijk genoeg gevonden. Sommigen vonden het niet zo schokkend wat er was gebeurd. Nu is het ook niet aan ons om te oordelen wat normaal is en wat de moraal zou moeten zijn, maar voor ons staat voorop dat meisjes nooit iets tegen hun zin hoeven te doen. En als dat wel gebeurt, willen wij je helpen.'

Na de eerste aangifte volgde nog een melding en nog een aangifte. In de tussentijd probeerden rechercheurs sporen en getuigenverklaringen te verzamelen en werd contact gelegd met de wijkagent, jongerenwerkers en een nabij gelegen school om samen de meisjes te waarschuwen en advies te geven hoe nieuwe situaties te voorkomen. 'Het gaat om een kwetsbare doelgroep. De slachtoffers zijn minderjarig, vaak onzeker en gevoelig voor de praatjes van de daders. Wat het ook lastig maakt is dat ze de jongens tot op zekere hoogte ook interessant vinden en met ze om willen gaan. Ze vinden het leuk om met de jongens te hangen, maar dat geeft de jongens nog niet het recht om hen te misbruiken. Het geeft hen niet het recht om over hun grens te gaan. We willen de meisjes duidelijk maken dat zij hun grens mogen aangeven en dat die jongens dat te respecteren hebben.'

De ervaring van Lincy is dat de meeste meisjes op een gegeven moment wel hun grens aangeven, maar dan al in een situatie zitten waar de jongens hen dwingen. 'Dat kan zijn fysieke dwang, geweld. Maar er zijn ook andere vormen van dwang. Als ze je telefoon afpakken en hem alleen terug willen geven in ruil voor seks dan is dat ook dwang.” Ook groepsdruk en sociale dwang komen voor. “Het kan best zijn dat je in eerste instantie mee gaat en het zelf wilt, maar dat wil niet zeggen dat je alles wat daarna gebeurt ook wilt. En dan moet je alsnog nee kunnen zeggen. En als je dan toch wordt gedwongen, is dat strafbaar. Wij willen daders daarvan achter slot en grendel krijgen. Zodat ze dit niet nog een keer kunnen doen. Niet bij jou en ook niet bij een ander meisje.'

Na de aangiftes en maanden onderzoek is er genoeg om drie jongens aan te houden. Het gaat om minderjarige jongens uit Rotterdam en Schiedam. Na de aanhoudingen zijn diverse zoekingen verricht. 'Het onderzoek is nog niet klaar. We vermoeden dat er meer slachtoffers zijn en vragen hen om zich ook te melden. Nu is het moment. Samen staan we sterk', is Lincy’s oproep. 'Als meisjes zelf geen aangifte willen of kunnen doen, dan nog kunnen we dit stoppen. Ouders kunnen aangifte doen voor hun minderjarige kinderen.'

Ook informatie van omwonenden kan helpen om dit te stoppen. Bewoners die iets hebben gezien of gehoord. Alle informatie is welkom. Lincy roept eventuele slachtoffers, hun ouders, maar ook leraren en bezitters van kelderboxen op om informatie te delen. Heeft u informatie die voor deze zaak van belang kan zijn, app, bel, mail. Een appje sturen kan naar 06-10 00 00 12. Bellen kan met de gratis opsporingstiplijn 0800-6070. Mailen kan door een tip achter te laten onder dit bericht. Wilt u anoniem iets delen dan kan dat via M. 0800-7000.

Politie.nl